به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

جاده سبزوار- بردسکن، پرترافیک اما غیراستاندارد و خطرآفرین

تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۹۲۹۱۷

این جاده یکی از مسیر‌های ارتباطی خراسان رضوی و کشور است که دوطرفه بودن، وجود پیچ‌های خطرناک در کنار حجم بالای ترافیک، سهم بالایی از تصادفات مرگبار جاده‌ای را نصیب این محور کرده است که برای نمونه تنها ۲ فقره حادثه رانندگی در این مسیر در ماه‌های اخیر جان ۹ نفر از هموطنان را گرفت.

این شاهراه ارتباطی علاوه بر اتصال استان‌های جنوبی و شرقی به شمال کشور، به سبب رفت و آمد تریلی‌ها و تبادل کالا از کشور‌های آسیانه میانه به بنادر جنوبی یک مسیر ترانزیتی و اقتصادی نیز محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر مبنای آمار پلیس راه و راهداری به طور میانگین روزانه چهار هزار خودرو سواری، ۷۰۰ دستگاه تریلی و ۷۵ دستگاه اتوبوس از استان‌های خراسان رضوی، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان به مقصد استان‌های شمالی و دیگر مناطق کشور از این مسیر رفت و آمد می‌کنند.

جاده‌ای که سال‌ها بی‌مهری دیده است

جاده راهبردی سبزوار- ششتمد- بردسکن که استان‌های جنوبی را به شمال شرق کشور متصل می‌کند و مسیر عبور پرشمار کامیون‌ها و خودرو‌های سواری و مسافری است، سال‌ها در تخصیص اعتبار مورد بی مهری قرار گرفته است.

یک فرهنگی که به دلیل شغل خود همه روزه در این مسیر رفت و آمد می‌کند، به خبرنگار ایرنا گفت: این مسیر ارتباطی عرض بسیار کمی دارد و محل رفت وآمد تریلی‌ها و خودرو‌های سنگین است.

هادی یگانه افزود: یکی از مشکلات حاد این مسیر ارتباطی، خرابی آسفالت جاده است چنانکه ترمیم و روکش آسفالت تنها در بخش‌هایی از این جاده صورت گرفته است و برای نمونه کیلومتر ۷۰ تا ۹۰ آن از سمت سبزوار به بردسکن، در محدوده شهرستان ششتمد، در وضعیت نامطلوب و بحرانی قرار دارد.


وی با بیان اینکه پای جان هموطنان در میان است، اظهار داشت: یکی از تبعات حوادث جاده ای، بروز خسارت‌های جانی و جسمی و آسیب‌های روحی و روانی جبران ناپذیر پس از آن است که ضرورت دارد راهکار‌های مناسبی برای کاهش حوادث جاده‌ای طراحی و عملیاتی شود.

یگانه افزود: در شرایطی که تعریض و دوبانده کردن جاده سبزوار- ششتمد- بردسکن نیازمند اعتبارات کلان ملی است، دستگاه‌های متولی می‌توانند در مرحله نخست با تشدید نظارت ها، نصب دوربین‌های کنترل سرعت، ایمن سازی نقاط حادثه خیز آن و افزایش گشت‌های محسوس و نامحسوس پلیس، از حجم حوادث این جاده بکاهند.

تعریض و دوبانده کردن جاده سبزوار- ششتمد- بردسکن نیازمند اعتبارات کلان ملی است

این مسیر ارتباطی در ابتدا با کاربری ارتباط بین ۲ شهر سبزوار و بردسکن ساخته شده بود، اما پس از اتصال این جاده از سمت بردسکن به بجستان، رفت و آمد مسیر بنادر جنوبی و استان‌های شرقی و جنوبی نیز بر دوش آن افتاد و اکنون این جاده در شرایطی تبدیل به یک راه دسترسی مهم شده است که ظرفیت تحمل این میزان بار ترافیکی را ندارد.

رییس پلیس راه سبزوار گفت: جاده دوطرفه سبزوار- بردسکن با وجود ترانزیتی بودن، کم عرض است و قادر به تحمل این حجم از ترافیک خودرو‌های سنگین نیست.

سرهنگ قاسم نوری افزود: این مسیر دوطرفه نیازمند توجه بیشتری است تا با اصلاح شیب شیروانی، خسارات و صدمات آن هنگام بروز حوادث کمتر شود و نیز اصلاح هندسی، تعریض و روکش آسفالت آن مورد توجه بیشتر راهداری قرار گیرد.

می‌توان در مرحله نخست با تشدید نظارت ها، نصب دوربین‌های کنترل سرعت، ایمن سازی نقاط حادثه خیز و افزایش گشت‌های محسوس و نامحسوس پلیس، از حجم حوادث این جاده کاست

سبقت غیرمجاز و انحراف به چپ، بیشترین تخلفات این مسیر

رییس پلیس راه سبزوار گفت: در کنار همه نابسامانی‌های جاده سبزوار- ششتمد- بردسکن، یکی از عوامل اصلی بروز حوادث در این مسیر دوطرفه، خطای انسانی شامل سبقت غیرمجاز و انحراف به چپ خودرو‌ها است.

سرهنگ نوری افزود: اطلاع رسانی و فرهنگ سازی بیشتر، توجه رانندگان به توصیه‌های پلیس در کنار تعریض و کاهش نقاط حادثه خیز در کاهش تصادفات جاده‌ای مسیر مورد نظر موثر است.

۲۴۰ ماموریت اورژانس سبزوار برای حوادث جاده بردسکن

زیرساخت‌های حوزه راه در منطقه غرب خراسان رضوی به ویژه مسیر سبزوار- ششتمد- بردسکن ضعیف است، در کنار آن خستگی، سرعت بالا و سبقت‌های غیرمجاز از عوامل اصلی حوادث ترافیکی این مسیر ارتباطی است، که باعث وارد آمدن خسارات مالی و جانی بسیاری به هموطنان می‌شود.

رییس اورژانس پیش بیمارستانی و مدیریت حوادث دانشگاه علوم پزشکی سبزوار گفت: از مجموع ۳۱ پایگاه اورژانس شهری و جاده‌ای دانشگاه علوم پزشکی سبزوار چهار پایگاه به صورت ۲۴ ساعته در مسیر جاده سبزوار- بردسکن به بیماران و مصدومان خدمات ارائه می‌دهند تا در حد امکان از آمار تلفات جاده‌ای این مسیر کاسته شود.

دکتر غلامعباس کافی اظهار داشت: در ۹ ماه نخست امسال ۲۴۰ ماموریت اورژانس مرتبط با حوادث جاده‌ای و ترافیکی مسیر سبزوار - ششتمد - بردسکن بوده است.

وی افزود: در این حوادث ترافیکی ۲۷۰ مصدوم حوادث ترافیکی توسط کارشناسان فوریت‌های پزشکی اورژانس سبزوار درمان و به بیمارستان منتقل شده اند و ۱۰ مصدوم نیز جان باخته اند، که آمار بالایی است.

 

ضرورت دوبانده شدن جاده سبزوار- ششتمد - بردسکن

فرماندار شهرستان ششتمد گفت: جاده سبزوار- ششتمد- بردسکن از مسیر‌های پرخطر و بحرانی در غرب استان خراسان رضوی است که باید عملیات دوبانده شدن این جاده در ردیف طرح‌های اولویت دار قرار گیرد.

حسین ایثارگر با بیان اینکه بار‌ها وضعیت نامطلوب و خطرآفرین این مسیر ارتباطی به مدیران مرتبط استانی و کشوری منعکس شده است، افزود: ساماندهی این مسیر فراتر از توان شهرستان‌های منطقه و نیازمند نگاه و اعتبارات ملی است.

وی اظهار داشت: موضوع بهسازی، تعریض و ساخت باند دوم جاده سبزوار- ششتمد- بردسکن از توان اعتبارات شهرستانی و استانی خارج است و با توجه به اینکه منافع این جاده شامل شهرستان‌های زیادی می‌شود، باید با همت نمایندگان مجلس در یک اقدام انقلابی، مردمی و جهادی زمینه کاهش تلفات در این مسیر ارتباطی فراهم شود.

فرماندار ششتمد گفت یکی از درخواست‌های مجدانه مردم محروم منطقه، دوبانده شدن و مرمت این جاده به عنوان یکی از مسیر‌های مهم ارتباطی خراسان رضوی و نیز مسیر جنوب به شمال کشور است.


این مسیر باید چهار بانده شود

ضرورت اجرای طرح چهاربانده شدن محور سبزوار- بردسکن، نخستین بار حدود ۶ سال پیش مطرح شد که از آن زمان تاکنون به طور جدی شکل عملیاتی پیدا نکرده است.

نماینده سبزوار در مجلس شورای اسلامی گفت: جاده ترانزیتی سبزوار- بردسکن یکی از راه‌های ارتباطی پرتردد، حادثه خیز و موسوم به "جاده مرگ" است که چهار بانده شدن آن از مطالبات چند دهه‌ای مردم این منطقه است.

بهروز محبی افزود: طی سال‌های گذشته تصادفات مرگباری در جاده سبزوار- بردسکن به علت ترانزیتی بودن آن، وجود نقاط حادثه‌خیز، کم عرض بودن مسیر و تردد تریلر و خودرو‌های سنگین رخ داده است.

عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی گفت: چهار بانده شدن جاده سبزوار- بردسکن که محوری ترانزیتی و مسیر ارتباطی جنوب به شمال کشور است به منظور کاهش آمار تصادفات و تامین سفر‌های ایمن ضروری است.

محبی افزود: از ۲ سال پیش ردیفی اختصاصی برای چهار بانده شدن جاده سبزوار- بردسکن گرفته شد، اما آغاز عملیات اجرایی این طرح مبالغ بیشتری را می‌طلبد و با اختصاص ۱۰۰ و ۲۰۰ میلیارد ریال مشکلی حل نمی‌شود.

باشگاه خبرنگاران جوان خراسان رضوی مشهد

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: جاده ترانزیتی اصلاح آسفالت مسیر ارتباطی نقاط حادثه خیز خراسان رضوی جاده سبزوار چهار بانده حوادث جاده بانده شدن رفت و آمد خودرو ها جاده ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۹۲۹۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قلعه حسن صباح هنوز هم دست نیافتنی است

ابتدای جاده‌ الموت در میدان ورودی قزوین، ایستگاه ماشین‌های خطی به سمت قلعه است.

«تا خود قلعه می‌ری؟»، «می‌مونی یا برمی‌گردی؟»، «نفری 70 تومن. اگه ماشین دربست بگیری می‌شه 200 تومن» و... راننده‌ها ایستاده‌اند تا ماشین‌ها پر شوند از مسافرانی که بعضیشان گردشگرند و بعضی از اهالی روستاهای الموت.

جاده از میان روستاهای «کورانه»، «شنقر»، «میانبر» و... می‌گذرد و تقریباً تا «رزجرد» هم صاف و مستقیم است اما به دامنه کوه‌ها که می‌رسد پر پیچ و خم و باریک می‌شود.نرسیده به بالاترین ارتفاع جاده روی کوه، سوز سرمای زمستان به صورتم می‌خورد و نخستین سپیدی‌های برف امسال در کنار جاده چشم را می‌زند. دوباره سرازیر می‌شویم. مسیر پر از گردنه‌های کوهستانی است. سرازیری پیچ‌های تندِ باریکی دارد که رانندگی در آن کار ناشیان نیست. تا پیش از آنکه تا «رجایی دشت» و شالیزارهای برنجش پایین برویم، روبه‌رویمان قله‌های بلند «شاه‌البرز»، «سیالان»، «خشچال»، «زیورچال» و... روی بلندی‌های رشته کوه البرز دیده می‌شوند. کمی جلوتر «علم‌کوه» هم به چشم می‌خورد. پایین‌تر آنجا که آب به سرخی خاک رس می‌زند، جاده از میان شهر «معلم کلایه» می‌گذرد. پس از عبور از چندین روستای دیگر، آنجا که در ارتفاع و روی بزرگ‌ترین تخته سنگ منطقه نشانه‌هایی از سایت کاوش پیدا می‌شود، مسیر از بین باغ‌های گیلاس روستای «گازرخان» به سمت دژ تاریخی الموت یا همان «قلعه حسن صبّاح» می‌رسد.

بیراهه‌ای به نام هودکان

آن طور که «حمیده چوبک» می‌گوید مسیرهای منتهی به جاده قلعه از «گرمارود»، «رودسر»، «طالقان»، «آوه»، «اندج»، «شهرک»، «کندانسر» و راه «هودکان» بوده است؛ هر چند کوه هودکان در شمال شرقی قلعه مسیر اصلی ورود به قلعه نیست. هودکان مسیری سخت گذر دارد که به گفته رئیس سابق پژوهشکده باستان‌شناسی ایران و مدیر سابق پایگاه ملی قلعه الموت استقرارگاه‌هایی برای چوپانان و دامپروران و سنگ بزرگی برای آسیاب در کاوش‌های این کوه به چشم خورده است.

«این کوه ارتفاع خیلی بالاتری از قلعه دارد و احتمالاً بخش کوهستانی بوده که افراد از آن عبور می‌کردند. هودکان همین حالا هم فقط برای کوهنوردان خیلی متبحر می‌تواند قابل دسترسی باشد».

از نظر تاریخی منطقه‌ای که قلعه الموت در آن واقع شده راهبردی بوده، آن طور که پیش از حسن صباح، «ناصرخسرو قبادیانی» از آن عبور کرده و در سفرنامه خود به اهمیت این منطقه اشاره کرده است. هر چند راه‌های دسترسی به جاده قلعه زیاد است اما برای ورود به خود قلعه تنها یک مسیر وجود دارد، همانی که حالا برای دسترسی گردشگران استفاده می‌شود؛ یک مسیر پاکوب باریک از کنار پرتگاه‌های بلند که در انتها مقابل در ورودی قلعه به چند پله سنگی می‌رسد. پله‌ها در سال‌های اخیر در کاوش‌های باستان‌شناسانه پیدا شده‌اند؛ پله‌هایی که دست‌کن هستند. قلعه حسن صباح هنوز هم دست نیافتنی است. از همان اول که از روی پله‌های ابتدایی وارد مسیر قلعه شدیم شیب زیاد، نفس اغلب گردشگران را می‌گیرد. تا نیمه‌های مسیر دور تا دور منظره پاییزی باغ‌های گیلاس است و نمایی از روستای گازرخان.

عبور سخت

اگرچه برخی متون به تعداد 20 قلعه در این منطقه اشاره کرده‌اند، اما سرپرست گروه کاوش‌های باستانی قلعه معتقد است در حال حاضر هفت قلعه «قسطین لار»، «شیرکوه»، «آوه»، «نویزرشاه»، «شهرک» و «لمبسر» در منطقه وجود دارد و بسیار دیده‌بانی‌های دیگر؛ دیده‌بانی‌ها هم مثل قلعه‌ها بر بلندای کوه‌ها هستند؛ آنجا که مسیرها باید کنترل شوند. به گفته او همین تنها مسیر ورودی قلعه هم مدام کنترل می‌شده است.

چوبک درباره نفوذناپذیر بودن قلعه چنین می‌گوید: «دور تا دور قلعه دره است. به آسانی نمی‌شود بالا رفت. دسترسی به آن غیرممکن است. راه اصلی که ما از زیر خاک کاوش کرده‌ایم همین مسیر است و آن هم مرتب توسط دیده‌بانان کنترل می‌شده و کسی به راحتی نمی‌توانسته وارد این دژ بشود». چوبک تأکید می‌کند: «منطقه الموت کلاً سخت گذر است و با تمام این قلعه‌ها و دیده‌بانی‌ها کنترل می‌شده و به همین دلیل غیرقابل دسترس بوده است».

اهالی روستاهای اطراف نیز معتقدند این دژ در دوره خودش آن قدر سخت‌گذر بوده که حتی برای بردن آذوقه و آب به داخل قلعه باید مشک را به گردن بز می‌بستند و یک گرگ تعلیم دیده را به او نشان می‌دادند تا بزها از ترس به سمت قلعه تا بالای کوه حرکت کنند.

«شاهرود که از پیوستن دو رود الموت و طالقان ایجاد شده و به سفیدرود می‌ریزد، به خودی خود در فصل‌های پربارش مسیر رسیدن از قزوین به قلعه را غیرقابل تردد می‌کرده اما جدا از آن یک رودخانه دیگر در ضلع جنوبی دژ در دره‌ای قرار دارد که حالا یک پل فلزی رویش نصب شده و قابل تردد است؛ اما یکی از موانع عبور و مرور به قلعه همین رودخانه و دره بوده است» این را فرخ کاظمی کارشناس میراث فرهنگی می‌گوید.

ورود به ملک خدا

تنها راه ورود به قلعه الموت، چند متر پایین‌تر از برج شرقی دژ است که از مسیر ورودی از جنوب شرقی و از روستای گازرخان مسیری پاکوب با شیب نسبتاً زیاد و پرتگاه‌های بلند است. اهالی منطقه بر این باورند که حسن صباح موقع خرید دژ در سال 483 قمری گفته تنها یک زمین به اندازه پوست گاو می‌خواهد بخرد و بعد پوست گاو را رشته‌ رشته کرده و به شکل نخ درآورده و دور تا دور همین صخره و قلعه کشیده و این طوری دژ دوره ساسانی را مالک شده است.

قلعه الموت یا به قول اهالیِ روستایِ گازرخان؛ «قلعه حسن» حالا درِ ورودی چوبیِ بزرگی دارد که بر اساس نقاشی‌های مینیاتور باقی ‌مانده در کتاب‌های تاریخی بازسازی شده است. بالای سردر آن یک تابلو «الملک لله» است؛ نامی که به گفته کارشناسان «حسن صباح» بر این منطقه گذاشته است؛ به معنی «ملک از آن خداست» و تا سال  654 قمری که اینجا در زمان «هلاکوخان مغول» فتح می‌شود به همین نام می‌ماند.

در این 200 سال که فرقه پررمز و راز اسماعیلیه نذاری که خود را پیروان «اسماعیل» و «نذار» فرزند و نوه امام جعفر صادق(ع) می‌دانسته‌اند و در این قلعه ساکن بوده‌اند اینجا ساکنان ثابتی داشته است. کارشناسان معتقدند فتح چنین قلعه‌ای که سال‌ها می‌توانسته احتیاجات خودش و 9هزار ساکنش را برآورده کند، قطعاً با خیانت کسانی از داخل دژ انجام شده است و به گفته چوبک مغولان با حمله از تمام مسیرهای ورودی به قلعه و محاصره آن توانسته‌اند آن را فتح کنند.

*

مسیر آمده را برمی‌گردم. منظره شب اینجا، در جاده‌های پیچ در پیچ الموت پر از روشنایی روستاهایی در دل تاریکی است. ده‌ها چراغ دور هم در دل تاریکی قرار گرفته‌اند، کمی آن ‌طرف‌تر ده‌ها چراغ دیگر گرد هم آمده‌اند. کمی بالاتر، کمی پایین‌تر... گوشه گوشه دامنه کوه‌های بلند را گرفته‌اند. منطقه الموت شرقی و غربی در مجموع 182 روستا دارد. الموت را سرزمینی سحرانگیز می‌نامند. مسیرها، طبیعت و از همه مهم‌تر تاریخچه‌اش ‌دلیلی بر این لقب است.

نفیسه کلهر